33 graden
Afstand: 175 miles
Achterin de camper bij Jan en Truus was de wind vannacht wat beter voelbaar geweest, dan bij ons in het boven compartiment, maar desondanks had iedereen vannacht lekker geslapen.
We werden weer wakker met een strak blauwe lucht, dus dat beloofde weer veel goeds voor vandaag. Niet dat we daar overigens aan twijfelden met een rit naar Death Valley NP op het programma.
We zullen daar geen internet (of telefoon-bereik) hebben, dus deze blog wordt helaas een dagje later gepost.
Wat route informatie van vandaag:
Via de SR-178 rijden we in de richting van de SR-14 om vervolgens over de US-395 naar het noorden te rijden. Alternatief was trouwens geweest om bij de SR-14 de SR-178 te blijven volgen over Ridgecrest.
Hoeveel bochten de weg gisteren had, zo recht was ie vandaag. In ieder geval tot in Death Valley. Schiet wel lekker op.
Bij het naderen van Death Valley NP loopt de temperatuur gestaag op, maar tot mijn verbazing doemen er ook weer bergen en bochten op. Ik had van Death Valley een beeld van een zanderige vlakte, maar de vlakte blijkt omgeven door een gigantisch bergmassief. Vandaar natuurlijk de naam "Valley" (goedemorgen Bauke). Door deze vallei constructie blijft de warme lucht circuleren en kan het er zo ziedend heet worden. Maximum gemeten temperatuur is 57 graden.
Bij Stove Pipe Wells (de 2e grote camping ground in Death Valley) eten we een heerlijk broodje bevroren aardbeien en een broodje worst met een glaasje bevroren melk. Koelkast koelt namelijk nogal enthousiast en zelfs Jan heeft na 4 dagen nog niet het knopje gevonden om 'm lager te zetten.
Agnes ontdekte ook dat als je enthousiast in zo'n broodje worst bijt, dat er dan vet uit kan spuiten, wat dan zomaar op iemand anders z'n broek/shirt kan komen. Geeft niks, schat!
Op de campingground van Stove Pipe Wells zien we 1 camper staan. Het seizoen loopt in Death Valley namelijk 1 april af. Daarna is het er gewoon te heet.
Stove Pipe Wells staat trouwens in geen verhouding tot onze 20 miles verderop gelegen eindbestemming voor vandaag; Furnace Creek. Deze oase in de woestijn heeft zelfs een 19-holes golfbaan, motel, etc. Zelfs een General Store waar we eindelijk die chemische rotzooi voor in de wc konden vinden.
De campingground is vandaag volledig zelfbediening (automaat waar je geld in moet schuiven en waar je vervolgens een ticket uit krijgt). Je kan vervolgens het beste plekje opzoeken. 
Ik schat dat er in totaal zo'n 30 campers op de camping ground staan, maar gelukkig vinden we nog een plekje bij bomen. Uit de zon is het zalig! Voor het eerst gaat het zonnescherm uit.
Wel zagen we dat het nu juist de enige plek zonder bbq was, maar handige sodemieters als we zijn is het toch allemaal gelukt.
Het werd een heerlijke avond onder een prachtige sterrenhemel naast een gezellig kampvuur. Het ultieme (Amerika-) vakantiegevoel!
Posts
2 opmerkingen:
Zie het al weer, als volleerde padvinders zijn jullie de camping afgestruind op zoek naar bruikbare spullen, hulde dan maar! Maar goed dat de camper het deze keer niet begaf!
X
Hoi hoi,
Even Aldie bellen! Hij heeft road-assistence deze week en het koelkastprobleem hadden wij vorig jaar. Omdat insuline absoluut niet mag bevriezen, maar wel koel moet blijven, was het voor ons erg belangrijk.
Bovenin de koelkast, bij de metalen roosterdingetjes (weet niet hoe ik het moet uitleggen), zit een sensortje aan een draadje. Die was vorig jaar kapot en dus wordt de temperatuur niet gemeten. Vandaar dat het ding maar continue blijft vriezen. Aldie heeft het onderdeeltje vorig jaar opgestuurd naar onze camping (even reisplannetje doorgeven) en Albert had het in 2 minuten vervangen.
Misschien kunnen jullie trouwens bij RB Las Vegas zo zo'n sensortje oppikken!
Succes!
Monique
Een reactie posten