zondag 17 mei 2009

Dag 26: Detroit - Thuis

Rain15 graden

 

DSCN1746 De overstap in Detroit ging erg soepel. Ook daar met een treintje van de ene gate naar de andere en bijna gelijk aan boord van vlucht NW48.
Ook deze vlucht was bijna volle bak, maar we hadden mooie plekjes met 2x 2 stoelen naast elkaar.
Ondanks de personal video die beschikbaar was deden we alle 4 maar even onze ogen dicht, dus ook deze vlucht vloog letterlijk en figuurlijk voorbij.
Iets voor schema stonden we omstreeks 11:00 uur aan de gate.

IMG_1329 Ook een brenger was dat onze koffers vooraan op de band stonden. Toen ook de laatste hobbel (douane) probleemloos werd genomen, waren we blij verrast Bram & Marjolein als ontvangst commitee te zien staan. Leuke verrassing.

Bij het uitrijden van de auto bij lang parkeren was het nog even schrikken. Voor Truus en Jan gingen de bomen niet open. Inrijden was goed gegaan op Agnes d'r verlopen creditcard, maar uitrijden dus niet. Bij het loket werd op vertoon van de creditcard echter zonder problemen een uitrijkaart verstrekt.

Wel weer even wennen dat vaderlandse druilerige weer, maar ook wel weer heel lekker om thuis te komen na een supervakantie.

Eens even evalueren:

In 22 dagen hebben we 2600 miles (4185km) gereden door 5 US-states (California, Arizona, Nevada, Utah en Colorado)
De camper nam ruim 305 gallon (1155 liter) tot zich en verbruikte zo'n liter benzine per 3,6 km. De gemiddelde bezineprijs was $2.41 per Gallon (ongeveer 0,64 cent per liter).

Het weer was de afgelopen 25 dagen super. Meestal tussen de 25 en 30 graden en alleen de eerste paar dagen wat frisser. Op de laatste avond na hebben we het volledig droog gehouden. Wel waren de avonden en nachten vaak wat frisser of zelfs koud.

Er werd veel op de gevoelige plaat vastgelegd, heel veel zelfs. Ruim 2800 foto's werden verzameld en we hebben ook nog ongeveer 3 uur gefilmd. Het zal niet meevallen om dat tot een behapbare portie terug te brengen.

DSC_3125 Daarnaast werd deze blog gedurende onze trip ruim 2100 keer bekeken, met als uitschieter 126 kijkers op zondag 26 april. Zeker een regenachtige dag geweest in Nederland.
Een vast ochtend ritueel was voor ons iedere morgen om de reakties op de blog te lezen. Leuk om deze vaak meelevende en humoristische stukjes te lezen. Bedankt iedereen!

Wij zullen in ieder geval nog vaak denken aan deze onvergetelijke vakantie met Jan en Truus. 

Dag 25: Denver - Detroit

Sunny 25 graden

Om de overgang naar het Nederlandse klimaat niet al te heftig te maken had ik voor gisterenavond wat bewolking geregeld. Het barbecuen was net afgelopen of het begon te druppelen. Dat ging gedurende de nacht over in flinke buien. Vanmorgen was het echter wel droog (wel handig met opbreken) en brak snel de zon en blauwe lucht weer door.

DSCN1723 De laatste broodjes werden geroosterd en de camper werd van binnen een beetje aan kant gemaakt. Bezempje, stoffertje en dweiltje er doorheen.
Geheel volgens plan waren we om 09:00 uur zo ver om weg te rijden en na een rustig half uurtje rijden arriveerden we in de buurt van Road Bear.
Nog even voor de laatste keer aftanken en dan met een brok in de keel afscheid nemen van ons trouwe vervoermiddel.

DSCN1725 Bij Road Bear ontmoetten we Dennis, die kort geleden de stap van NL naar de US had gewaagd om hier z'n  carriere voort te zetten.
We konden hem in ieder geval een plezier doen met de hagelslag, vlokken en appelstroop die we nog over hadden.
De overige boodschappen die we nog hadden werd in depot gezet bij Road Bear, zodat nieuwe huurders daar haar voordeel mee konden doen. De blikjes bier werden al gauw geconfisceerd door Road Bear medewerkers.

DSCN1728 Bij grondige inspectie van de camper werden geen beschadigingen gevonden (was ik mij ook niet van bewust), dus zonder problemen kon de papierwinkel worden afgehandeld.
Na ons werd trouwens een camper door een Amerikaanse familie ingeleverd met vrij veel schade. Was onder andere met de achterkant een keer flink over de grond gegaan. Volgens Dennis zou dit wel meer dan $1000 gaan kosten.

DSCN1738 Omstreeks 11:00 werden we comfortabel met het Road Bear busje naar Denver International Airport gebracht.
Was daar best wel rustig en daar kwam bij dat we tijd genoeg hadden.
Bij het inchecken bleek alleen mijn koffer iets te zwaar, maar de dame achter de balie was in een goede bui en deed er verder niet moeilijk over.
Bij de security check vond men het zelfs goed dat er een foto werd gemaakt. Had ik nog nooit meegemaakt.
In plaats van het vertrouwde poortje mocht ik door het body-scan apparaat. Grappig om dat een keer gedaan te hebben. Duurde overigens wel een paar minuten voordat de uitslag kwam.

Om de gates in Denver te bereiken moet je eerst nog met een soort ondergronds treintje en toen begon het wachten op de eerste vlucht naar Detroit. Die 2 uurtjes werden doorgebracht met lezen, internetten (gratis hier op de luchthaven) en winkeltjes kijken. Ach, ook dat ging wel weer snel.
De binnenlandse vlucht die volgde was vol en minder comfortabel als een inter-continentale vlucht. 3 Uur later stonden we in Detroit.

Morgen de epiloog.

zaterdag 16 mei 2009

Dag 24: Denver

Mostly_Sunny 25 graden

Afstand: 10 miles

Als ze hier het weer afkondigen, dan is het voor de volgende 10 minuten. Het kan nogal plotseling omslaan. Vanuit de camping wordt dan ook geadviseerd om bijvoorbeeld niet weg te gaan met uitgeklapt zonnescherm.

Afgelopen nacht begon het dan ook opeens te woeien. En niet zo'n beetje ook. De camper stond er behoorlijk van te schudden. Vanmorgen was er niets meer van te merken. Blauwe lucht, konijntje door het gras; echt Teletubbies weer.

Zoals gisteren al vermeld is Dakota Ridge een boven-modale camping. Het sanitair is prachtig en dus ook erg schoon. Het blijft ook vrij schoon omdat je bijna geen Amerikaan er gebruik van ziet maken. Ze klooien allemaal maar wat aan in hun eigen hut.

DSCN1684 Tsja, en wat doe je dan zo'n laatste dag? Shoppen natuurlijk!
Nou wil het vreselijke toeval (nou ja...), dat er een erg grote shopping mall met outlet-winkels hier op een paar miles afstand van de camping ligt; Colorado Mills.
En dan moet je niet denken aan groot, maar aan giga-groot!

DSCN1696 Aangezien het brood op was hadden we zelfs een goed excuus om deze laatste dag met een Amerikaans ontbijt af te sluiten. 
Bij Mimis Restaurant vlak bij de Shopping Mall gingen we ons te buiten aan heerlijke French Toast met verse blueberries en aardbeien en een gebakken ei met bacon.

DSCN1700 En toen was het tijd om de Amerikaanse economie weer aan te slingeren. Alsof we de afgelopen 3 weken nog geen winkel hadden gezien werd er ingeslagen. Toch ook maar even een extra tas gekocht voor de terugweg. Truus slaagde gelukkig ook voor een jas, na de afgelopen 3 weken tevergeefs alle winkels in het Zuid-Westen te hebben afgestruind.

DSCN1710 Na nog niet de helft van Colorado Mills te hebben gezien moesten we helaas er vandoor (goh, echt jammer hoor!). Op de camping moest er namelijk nog even Propaangas worden afgetankt in de camper en dat kon maar tot 5 uur. Al met al niet veel verbruikt, ging voor ongeveer $20 in.

Het onvermijdelijke kwam toen toch op de hoek kijken; DSCN1714tijd om de koffers te pakken. Maar goed, ook daar sloegen we ons dapper door heen en met het nodige passen en persen ging alles erin. Geen spijt van die extra ingekochte tas.

Voor het eten vanavond waren er nog genoeg kliekjes. Barbecue aangestoken en al het dode vlees wat nog aan boord was erop gegooid. We zullen het missen! 

vrijdag 15 mei 2009

Dag 23: Gunnison - Denver

Mostly_Sunny 25 graden

Afstand: 200 miles

Gisterenavond voor de verandering zitten een en dertigen. Helaas voor Agnes was ze niet aan de winnende hand, maar dat kwam volgens haar omdat we haar dronken hadden gevoerd (1 wijntje).

DSCN1658 Vanmorgen het thuisfront nog even gesproken en zo tegen tienen op pad gegaan voor de laatste lange etappe.Nou dacht ik dat we gisteren al de ergste pukkels hadden gehad, maar dat bleek toch niet helemaal waar. Al snel doemde er een bergpas van 11.318ft (3450m) op waar we overheen mochten. Nog mazzel, want links en rechts zag ik verwijzingen staan naar bergen van over 14.000ft (meer dan 4300m!). Wel erg imponerende berg-massieven!

DSCN1665 In plaats van een afdaling vervolgde de US-285 zich over een hoogvlakte van zo'n 10.000ft (3km). Niet zo erg, ware het niet dat daar een windkracht 6 of zoiets stond en wel dwars op de camper. Erg vermoeiend en zeker niet prettig rijden.

Maar goed, bij het naderen van Denver, gingen we ook gestaag zakken en werd het ook weer stukken warmer.
Heel mooi op tijd arriveerden we op de laatste camping van deze reis, Dakota Ridge RV Park.

DSCN1669 Er stonden 2 dames achter de balie, waarvan 1 later heel vriendelijk bleek te zijn en de ander kennelijk haar dag niet had. Beetje stug zullen we het maar noemen. Kwam bij dat ze zo te zien een behoorlijk visueel handicap had, wat de snelheid van de transactie niet bevorderde.
Niettemin, de camping is zeker boven modaal. We werden keurig door een man in een golf karretje naar plekje A-15 begeleid. Ook hij had kennelijk z'n dag niet, want toen we waren geinstalleerd, bleken we op A-14 te staan. Verkassen dus maar weer en Jan z'n foto's wissen en nieuwe nemen.

DSCN1676 Tijd genoeg om lekker in het zonnetje te zitten, gebakken eitje te eten, te lezen, te internetten of te dutten. Leuk om in de reakties van de blog van gisteren te lezen welke vlinder we nou eigenlijk gezien hadden in Black Canyon of the Gunnison NP. Klopte precies met wat we al dachten.

We hebben nu nog precies een volle dag om aan het idee te wennen dat deze vakantie haar einde nadert. Da's dus mooi balen!

donderdag 14 mei 2009

Dag 22: Durango - Gunnison

Mostly_Sunny 23 graden

Afstand: 160 miles

DSCN1585 Na het gebruikelijke ontbijtje met verse aardbeien konden we nog even nagenieten van de rit van gisteren. Zoals al eerder vermeld rijdt de Durango-Silverton stoomtrein dwars over de United Campground. Gelukkig op dit moment maar 1x per dag heen en 1x per dag terug. Omdat die zo mooi is, nog 1 fotootje.

Na het ontbijt werd de route voor vandaag nog eens onder de loep genomen met de buurtjes. Volgens overleveringen zou de door mij geplande route over de Million Dollar Highway (US-550) niet van gevaren ontbloot zijn, maar aan de andere kant toch wel mooi zijn.

DSCN1601 Aangezien we deze vakantie wel voor hetere vuren hadden gestaan werd omstreeks 10:00 vol goede moed begonnen aan de Koninginnerit van deze vakantie.
Eerst klommen we naar Silverton (daar waar we gisteren dus ook met de trein waren geeindigd). Nadat we Truus voor de zekerheid nog even een sanitaire stop lieten maken begonnen de 25 miles van Silverton naar Ouray over 3 bergpassen van de San Juan Mountains (gedeelte van de Rocky Mountains); de Coal Bank Pas (10.640ft = 3243m), de Molass Pas (10.970ft = 3343m) en de Red Mountain Pass (11.018ft = 3358m).

DSCN1611 De rit was echt adembenemend mooi met links en rechts prachtige watervallen en steile afgronden. Vermoedelijk was na die Million dollar het geld op om vangrail te kopen, want die ontbrak.
Nabij de top van de Red Mountain konden we de schacht van de grootste zilvermijn van de US nog zien, die overigens zo rond 1900 werd gesloten.

DSCN1617 In Ouray konden we uitblazen. In de vrij authentieke Main Street bleek een bakkertje te zitten met heerlijke zelfgebakken croissants en muffins. De beste man bleek Belgische ouders uit Waterloo te hebben.

De weg (US-50/US-550) werd een stuk eenvoudiger, dus al snel reden we Montrose in, een voorstad van de Black Canyon of the Gunnison NP. Grote shopping malls en een groot centrum in Montrose, maar die lieten we dit keer maar aan ons voorbij gaan. Een korte tankstop leek ons hier genoeg.

DSCN1636 Natuurlijk gingen we een kijkje nemen in Black Canyon of the Gunnison NP. Erg rustig daar. Niettemin was het uitzicht weer de moeite waard. Donkere of misschien zelfs wat sinistere rotsen, die weer totaal anders van structuur en kleur bleken te zijn, dan alles wat we tot nu toe hadden gezien. Ook zagen we nog een mooie bijna zwarte vlinder. Toepasselijk in deze omgeving.
Agnes werd in het Visitor Center verliefd op een Coyote handpop en voor ze het wist had Jan die al voor haar gekocht. Leuk!

DSCN1637 Hoewel de eindbestemming origineel in dit park was gepland, besloten we wat verder door te rijden om de (lange) rit van morgen wat te kunnen inkorten. Het was toch nog vroeg en we hadden niets gereserveerd.

Uiteindelijk kwamen we terecht op Blue Mesa Recreational Ranch in Gunnison terecht. Gelegen bij het toch wel erg grote Blue Mesa reservoir, het grootste meer in Colorado.
DSCN1655 Hoewel we geen lid van de beherende club waren en geen reservering hadden werden we uiterst vriendelijk welkom geheten door een ouder echtpaar en kregen we voor $30 een mooi plekje toegewezen met alle faciliteiten (inclusief goed internet).

De dames gingen zich eerst schoon spoelen in het binnen zwembad en daarna konden we aanvallen voor een lekkere pot macaroni!
Wel jammer dat we de 30 graden grens hier niet meer halen.

woensdag 13 mei 2009

Dag21: Durango

Sunny27 graden

Afstand: 0 miles

Allereerst moet ik even terugkomen op de huiskamervraag van gisteren. Niels had het bij het rechte eind. Ik heb het vandaag nog even hier gecheckt, maar die rollen geperst stro met stokjes blijken inderdaad ter geleiding van afwatering te zijn.
Dan nog even de verkeerd aangegeven route. Blijkt een foutje in de 2008-versie van Streets & Trips te zijn. In de 2009 versie blijkt dit gecorrigeerd te zijn, dus vandaar dat het wel goed ging nadat ik het opnieuw had ingegeven. Bedankt voor de info Monique.

DSC_3301 Dan vandaag, op tijd uit de veren om rond 07:45 uur bij Durango station te zijn voor de rit met de met de historische stoomtrein naar Silverton. We hadden de riante Almose Parlor Car geboekt voor een comfortabele zit en een natje op z'n tijd.

Even wat toeristische informatie:
De narrow gauge railroad heeft 7 locomotieven uit DSC_3190 begin 20-er jaren die ze voor dit traject onderhouden. In het hoogseizoen kunnen 2 locomotieven zo'n 18 wagons trekken. In 1882 is de spoorlijn na slechts 9 maanden arbeid (!) voltooid en is Silverton ook zo'n beetje tot bloei gekomen, met name voor het ontginnen van goud- en zilvermijnen. Nu heeft Silverton 951 inwoners, 1 supermarkt en een hoop toeristen.

DSCN1520 De rit over de smalle spoorlijn was werkelijk fantastisch. Door fantastische natuur kronkelt het spoor langs een kolkende rivier naar Silverton op 9318 ft (~2850m).
We hadden een fantastische plek waar we zowel rechts als links, als van het balkon van de trein konden fotograferen en filmen. Die koolmonoxide vergiftiging namen we voor lief.

DSCN1549 Na 4 uur tuffen arriveerden we in Silverton voor een lunch in een authentieke saloon; Grumphy. Met een wel zeer appetijtelijke piano-player (V). Franse uiensoep voor Agnes, Jan en Truus en Broodje kip voor ondergetekende, die dus wel rekening houdt met gezelschap.

DSCN1564 Voor de weg terug hadden we voor de bus gekozen. Door de bergen (waarbij de weg eerst tot bijna 11000 ft stijgt = ongeveer 3350 meter) bracht de bus ons in zo'n anderhalf uur weer terug naar Durango station.

Op de camping bleken de Nieuwenoordjes inmiddels vanuit Moab gearriveerd te zijn, dus een mooie gelegenheid om ons fonkelnieuwe, prachtige koffiezetapparaat te demonstreren.

Ook dag 21 was er weer 1 die in het geheugen staat gegrift!

dinsdag 12 mei 2009

Dag 20: Moab - Durango

Sunny 30 graden (saai he)

Afstand: 175 miles

Genoeg tijd vanmorgen om even vers brood met aardbeien te halen bij de City-Market om de hoek en relaxed te ontbijten.
Van de buurtjes kregen we spontaan een koffiepot met bijbehorend koffiezet-apparaat (dit was op de vroege morgen al een discussie tussen A & A) en inhoud aangeboden, vanwege het nog steeds ontbreken van een koffiepot in onze uitzet.

DSCN1395 Na de nodige telefoontjes naar het thuisfront konden we omstreeks 10:00 uur vertrekken richting Durango. Via de US-191 en de US-491 reden we rond het middaguur de 5e staat van onze rondreis binnen: Colorado.
Het rode gesteente lieten we achter ons en voor ons doemde een groen glooiend landschap op, dat wat meer weg had van een Alpen landschap.

DSCN1385Langs de weg zagen we volop van die slierten van geperst stro met stokjes erin liggen. Erg intrigerend en we hebben nog steeds geen flauw benul waar die dingen voor dienen.
Dus de huiskamervraag van vandaag: Wie weet wat dit voor dingen zijn?

De koffiestop werd vandaag gehouden bij Narraguinnep Reservoir en vandaar ging het voorspoedig in de richting van Durango.
Al voor tweeen liepen we in de plaatselijke Wall*Mart om nieuwe lepels te kopen (me cono, vanmorgen bleek dat ik gisteren al onze lepels met het afvalzakje te hebben weggeknikkerd) en een nieuwe koffiemaker. Een koffiepot (!) bleek bijna net zo duur als een nieuw koffiezet apparaat (!) en dan nog was het dubieus of de juiste maat koffiepot (!) er wel bij zat. Ik denk dat Road Bear de schade wel vergoed en anders moeten we helaas $18 bij deze vakantie optellen.
Natuurlijk de verleiding niet kunnen weerstaan om nog een stapeltje broekjes/shirtjes te kopen, vertrouwende dat het allemaal makkelijk in de koffers gaat passen eind van de week. Ook nog de nieuwe Rand MacNally atlas voor 2010 kunne scoren voor nog geen $7.

DSCN1403Aangezien we al aardig ver-Amerikaanst zijn na 3 weken werden er nog 4 halve Footlongs bij de Subway naar binnen gewerkt en toen kon het laatste stukje naar de camping worden gereden. Eitje....., tenzij Street & Trips je om onduidelijke redenen alle boerenweggetjes van Colorado en omstreken laat zien. We weten nog steeds niet waarom, maar pas na het opnieuw inprogrammeren van de eindbestemming en 40 miles omrijden bereikten we de eindbestemming van vandaag; United Campground.

DSCN1419 Reserveren was indertijd volgens de eigenaar niet nodig, en hij bleek gelijk te hebben. Voldoende plek voorhanden en zonder probleem kregen we een dubbele plek aangemeten. Op verzoek werd ook nog een dubbele plek naast ons vrijgehouden voor de morgen arriverende Nieuwenoordjes. De vriendelijke dame achter de balie vond het ook niet nodig om de 3e en 4e persoon in de camper als extra te rekenen, dus dit tellen we weer als meevallertje voor de Cher DSCN1425kaartjes in Las Vegas.

Voor de camping stopte een gratis shuttle-busje naar Durango-centrum, dus die konden we mooi nemen om de gereserveerde tickets voor morgen op te halen (mijn cliff-hanger, dus lees de blog van morgen!)
Op de terugweg bij Fiesta Mexicano een lekkere Fajitas gegeten en toen was de koek weer op voor vandaag!