The final countdown

Vandaag is het finale aftellen begonnen. Nog 10 dagen en dan mogen we weer!

Afgelopen week heb ik contact opgenomen met Aldie van Road Bear in San Francisco om te vragen naar de mogelijkheid om op vrijdag 24 april vroeg met de camper op pad te kunnen. Standaard word je rond het middaguur opgehaald en is het gauw 14:00-15:00 uur voor je op pad bent.
Het lijkt erop dat we mazzel hebben en al ‘s ochtend vroeg kunnen vertrekken. Tot nu toe is er een camper die ochtend voor ons beschikbaar en als er geen last-minute boeking wordt gedaan voor die camper, dan heeft Aldie beloofd dat hij die camper voor ons zal vasthouden. Volgende week nog even checken voor de definitieve bevestiging.
Enige nadeel is dat Road Bear ons ‘s ochtends vroeg niet bij het hotel kan ophalen. De alternatieven zijn het openbaar vervoer (BART) of een taxi.
Maya Limousine Service brengt ons voor $79 van het hotel naar Road Bear, dus de keuze lijkt mij niet zo moeilijk.

Afgelopen week ook tegen een aanbieding voor kaartjes van Circque du Soleil aangelopen. De voorstelling `KA` draait in ons MGM Grand Hotel in Las Vegas, dus dat wordt een thuiswedstrijd. Schijnt een erg mooie voorstelling te zijn, dus we laten ons verrassen. We noteren het in de agenda voor vrijdagavond 1 mei 21:30 uur.

Tenslotte eens gekeken hoe de temperatuur zich ontwikkelt in Sequoia NP. Het hoeft daar niet per definitie mooi weer te zijn in deze tijd van het jaar en het kan ons zelfs beperken om door het park te rijden.
Vooralsnog lijkt het er goed uit te zien en lopen de temperaturen volgende week op tot boven de 25 graden.

Het weer in Denver

In Nederland zitten we naar de zon uit te kijken, maar dat geldt ook zeker voor sommige gebieden in Amerika.
In Denver is het op dit moment redelijk noodweer met veel sneeuw en sneeuwstormen. Gelukkig is het pas het eindpunt van onze reis en is er nog tijd genoeg om het ook daar te laten zomeren, hoop ik!
Kijk voor meer details over het weer in Denver/Colorado hier.

Zo langzamerhand wordt het ook tijd om te gaan piekeren over de bagagelijst en vooral wat we niet meenemen! Meestal neem je toch weer teveel mee.
Nog 26 dagen dus.

En het tweede puntje op de i

Met nog maar een paar weken te gaan gaat het bij de voorbereidingen voornamelijk nog om de details. Zoals hoe we bijvoorbeeld na aankomst in San Francisco van het vliegveld in het hotel komen. Openbaar vervoer is een optie, maar eerlijk gezegd heb ik daar niet zoveel trek in na zo’n lange zit en met de nodige bagage.  Via USAlimos is het mogelijk om offertes ván taxi’s op te vragen. Hierbij kwam Maya Limousine Service als goedkoopste uit de bus. Voor een ritje met z’n vieren vragen ze alles bij elkaar zo’n $50. We zouden volgens hen ook zonder probleem in de Lincoln sedan moeten passen. Nou ja, als het niet lukt, dan zetten we Truus wel op de imperial.

Ook is het sinds dit jaar verplicht om je minimaal 72 uur van tevoren te registreren via de ESTA applicatie en zo toestemming te verkrijgen om naar de VS te reizen. Op dit moment moet je ook nog steeds het groene I-94 formulier in het vliegtuig invullen, maar hopelijk gaat dat op termijn verdwijnen. Inmiddels is dat ook voor ons vieren geregeld en hoera!, alle antwoorden bleken goed, dus we hebben toestemming om naar de VS te reizen (dat is overigens nog geen toestemming om het land binnen te komen!)

Ook is het nog steeds interessant om de aanbiedingen in Las Vegas te volgen. Ze blijven proberen om die hutten vol te krijgen, maar ik heb nog niet echt een interessantere aanbieding voorbij zien komen die mij noopte de MGMGrand reservering aan te passen.

Iets anders waar ik eigenlijk niet bij stil had gestaan is het parkeren van de camper in Las Vegas. 2 Jaar geleden was het geen enkel probleem om de camper op de parkeerplaats van het Circus Circus hotel te parkeren, maar nu blijkt het MGMgrand hotel geen plaatsen voor campers te hebben. Een telefoontje naar MGMgrand bood oplossing. Aan de overkant van de straat mag worden geparkeerd bij hotel Tropicana. Ook dat komt dus goed.

Tenslotte is het leuk om te zien dat een trouwe Amerika-ganger een leuke webpagina heeft gemaakt met foto’s en informatie over het reilen en zeilen met een camper. Aangezien de foto’s ook van een Road Bear camper zijn is het allemaal wel heel herkenbaar.
Overigens is de handleiding van de camper ook op de site van Road Bear te lezen. Weliswaar niet bij Road Bear, maar op de site van El Monte is zelfs een Nederlandstalige intructievideo te bekijken. Geeft in ieder geval een aardig beeld, want al die campers lijken toch wel aardig op elkaar.

Verschil zit soms in details!

Eigenlijk wil je er nog helemaal niet aan denken, maar vandaag over 90 dagen vangt de terugreis uit de US naar Amsterdam alweer aan.
Dat betekent ook dat vandaag de stoelen voor de terugreis zijn toegewezen door NWA. Uiteraard wilde ik die wijzigen naar de meer comfortabele plaatsen die ik met mijn KLM Frequent Flyer Gold status kan reserveren, maar dat bleek een misrekening.
Het probleem bleek een detail te zijn, gecombineerd met de starheid van het NWA boekingssysteem (of eigenlijk van de mensen die achter de knoppen zitten). In het systeem blijkt het tussenvoegsel van mijn naam gekoppeld te zijn aan mijn voornaam, maar op mijn Frequent Flyer pas is dat gekoppeld aan mijn achternaam. Het lijkt allemaal niet uit te maken, maar door dit verschilletje herkent het systeem mijn pas niet en kan ik dus niet de stoelen boeken voor de terugreis waar ik eigenlijk recht op heb. Lange gesprekken met Expedia en NWA dames in de US boden geen uitkomst. Het verplaatsen van de Rocky Mountains leek eenvoudiger. NWA wilde het niet aanpassen. Wel verzekerde ze mij dat ik geen verdere problemen hoefde te verwachten, aangezien in mijn paspoort het tussenvoegsel ook aan mijn achternaam is gekoppeld.
Schrale troost is dat volgens de dame van KLM mijn status wel in het KLM-systeem wordt herkend, dus voor de heenreis zou het wel moeten lukken. KLM stoelen kan je overigens pas 24 uur van tevoren wijzigen.
Nou ja, het is maar een detail en we zitten verder niet beroerd als je naar de huidige zitplaatsen kijkt (zwarte en blauwe hokjes).

Op 9 mei strijken we voor 2 nachten in Moab neer. Vanuit Moab kan je prima tochten maken naar Canyonsland (Shafertrail) en bijvoorbeeld Dead Horse State Park. Voor 10 mei hebben we daarom een comfortabele jeep gehuurd bij Canyonsland Jeep. De Modified 4 door Wrangler Jeep staat dan voor ons klaar. Het verhuurbedrijf schijnt op loopafstand van de camping te zitten, dus dat komt mooi uit. Lijkt ons wel wat zo’n dagje off-road rijden!

Soms zit het tegen…

Niet dramatisch, maar we hadden toch wel heel graag naar The Wave in Arizona gegaan.
Dit fraaie rotslandschap mag je niet zomaar inlopen. Voor iedere dag worden 20 zogenaamde permits verloot. Je kan je voor $5 aan die loting meedoen, maar ja… de kans is natuurlijk niet zo groot. Ook wij visten helaas achter het net, maar gelukkig zijn er goede alternatieven nabij Page te vinden.

Derhalve de Upper Antelope Canyon tour geboekt bij Roger Ekis. Om optimaal van al het moois te kunnen genieten is het de tour van 11:30 uur geworden, als de zon mooi de Canyon binnenvalt. Aangezien Opa Jan en ikzelf het vermoedelijk wel leuk vinden om op ons gemak plaatjes te schieten heb ik voor ons 2 de langere Photographic Tour geboekt en voor Oma Truus en Agnes de standaard tour. Beide vertrekken op hetzelfde tijdstip. Voor een goed foto-resultaat is het trouwens wel vereist om een driepoot mee te nemen en een camera die qua belichting goed is in te stellen.
Volgens de tour-organisatie zou er een shuttle rijden tussen onze camping en de plek van vertrek, dus dat zou mooi uitkomen.

Ook nog een kleine wijziging in de route aangebracht. In Moab blijven we nu ipv van 3 nachten 2 nachten en in Durango is er een nachtje aan vast geplakt (nu dus 2 nachten). Komt ons iets beter uit.

Tenslotte blijken onze vluchttijden ook vreselijk gewijzigd te zijn. Op de terugweg vertrekken we 10 minuten later en komen we dus ook 10 minuten later aan op Schiphol. Zo maar gratis en voor niets is onze vakantie dus met 10 minuten verlengd! Hoera!

Het eerste puntje op de i

Om te beginnen lijkt er uitsluitsel te zijn over het parkeren op schiphol, zoals in mijn vorige post beschreven.
Het blijkt dat er in ieder geval intern op Schiphol geen tijdslimiet was gesteld aan de aktie en dat de eerste 1000 boekingen met dit aanbod zouden worden beloond. De bevestiging is bindend. Mazzeltje dus.

In Las Vegas blijkt de crisis toch ook enigszins toe te slaan, want de aanbiedingen vliegen je daar om de oren. Zo ook voor het MGM-grand, waar we al een standaardkamer voor 4 personen hadden geboekt.
Met 1 belletje de bestaande boeking kunnen omzetten naar 1 van de aanbiedingen, waardoor we nu 2 luxe Bungalow King Suites hebben en ook nog eens ruim $100 besparen. Dat is pas zaken doen!
Uiteraard kunnen we nog steeds kosteloos annuleren, zodat we rustig kunnen wachten op misschien nog betere deals!

Omdat Agnes toch wel heel graag nog een keer naar Alcatraz wil, hebben we eens naar de mogelijkheden gekeken hoe dat in het programma zou passen.
Meest ideaal zou de avondtour op de dag van aankomst zijn, maar die blijkt helaas op die woensdag niet aanwezig te zijn. Derhalve de early-bird tour op donderdagmorgen 23 april geboekt bij Alcatraz tours. We zullen die dag toch wel vroeg wakker zijn.
Om 09:00 uur vertrekken we, zodat we vermoedelijk rond het middaguur weer terug zullen zijn om dan nog de rest van de dag Downtown door te kunnen brengen.

Nog 100 dagen!

Inmiddels zijn alle feestdagen weer achter de rug en is 2009 koud begonnen.
Met als voordeel dat we heerlijk konden schaatsen en prachtige plaatjes konden schieten.
Ook zijn we weer een stapje dichter bij onze reis gekomen. Vandaag is het op de kop af nog 100 dagen voordat we in het vliegtuig stappen.

Voor wat betreft de reis zijn we de afgelopen 2 maanden van start gegaan met het zetten van de puntjes op de i.

Allereerst de verleiding niet kunnen weerstaan om gebruik te maken van een superaanbieding van de luchthaven Schiphol.
Volgens de aanbieding zou je je auto daar tot 20 april voor max 22 dagen kunnen parkeren voor 5 euro. Voor dat geringe bedrag zijn we niet afhankelijk van halers en brengers.
Nu gaan we weliswaar pas op 26 april weg en gaan we ook langer dan 22 dagen, maar de website accepteert de reservering gewoon voor 5 euro.
Lijkt mij een foutje in haar reserveringssysteem, maar het heeft ons niet belet om 2 plekjes te reserveren.

Vanaf januari kon Zion Canyon Campground worden geboekt. Op 6 mei 2009 zullen we daar 1 nachtje doorbrengen onderweg van Page naar Bryce. De camping is een oude bekende, want in 2007 stonden we daar ook al.

Buiten de campings die we niet kunnen reserveren zijn er nu nog 2 plaatsen die wel gereserveerd kunnen worden, maar niet echt nodig zijn (Durango en in Black Canyon of the Gunnisson NP), dus eigenlijk is het camping gedeelte zo goed als afgerond. Ik wil nog wel de route voor 1 dag een stukje aanpassen, dus 1 camping zal dan voor 1 nachtje moeten worden gewijzigd. Meer hierover (en de details) een volgende keer.